۱- فضلِ خدای را، که تواند شمار کرد؟ / یا کیست آن که شکر یکی از هزار کرد؟
چه کسی میتواند لطف و بخشش خدا را بشمارد یا چه کسی است که شکر یکی از هزاران نعمت خدا را به جای آورد. (هیچکس قادر به شمارش فضل و نعمت خدا نیست.)
۲- بحر آفرید و برّ و درختان و آدمی / خورشید و ماه و انجم و لیل و نهار کرد
خداوند، دریا، خشکی، درختان، انسان، خورشید، ماه، ستارگان، شب و روز را آفرید.
۳- اجزای خاک مُرده، به تأثیر آفتاب / بُستانِ میوه و چمن و لاله زار کرد
خداوند اجزای خاک بیجان را به کمک و تأثیر نور آفتاب به باغ میوه و چمنزار و لاله زار تبدیل نمود.
۴- ابر، آب داد بیخ درختان مُرده را / شاخ برهنه، پیرهن نوبهار کرد
ابر به خواست خدا ریشه ی درختان خشک و بیجان را آب داد و بهار و سبزه را در شاخهی خشک و خالی درختان قرار داد. (بهار آمد.)
۵- توحید گوی او، نه بنی آدم اند و بَس / هر بلبلی که زمزمه بر شاخسار کرد
ستایش کننده ی خدا فقط انسان ها نیستند بلکه هر پرنده (آفریده ای) که روی شاخه های بزرگ زمزمه میکند، ستایش کننده ی خدا است