نشانهی (و) در کلماتی مانند:
آموزگار، گروهی، صورت، صدای (او) میدهد.
در کلماتی مانند: برویم، نوشته، روان، صدای (ِو) میدهد.
در کلماتی مانند: خود، تو، دو، صدای (اُ) میدهد. در کلماتی مانند: بخوانیم، خواهش، خواهر، صدایی ندارد. در ترکیبهایی مانند: پدر و مادر، دست و پا، بیستویک، صدای (اُ) میدهد.این ویژگیِ نشانهی (ِو) را در خواندن شعرها و املای اینگونه ترکیبها باید رعایت کرد.
اکنون شما چند نمونه از این ترکیبها را پیدا کنید و بگویید.
جواب: نشانه (و) که صدای (او) می دهد: توپ، سوپ، گوش
نشانهی (و) که صدای (اُ) می دهد: خوشحال، حوض
نشانهی (و) که صدای (و) می دهد: وسیله، ورزشکار، اولین، واحد، وقتی