| فضل: بخشش | شمار کردن: شمردن، حساب کردن |
| بحر: دریا | که: چه کسی |
| بر: خشکی | انجم: ستارگان |
| لیل: شب | نهار: روز |
| اجزا: جمع جز، بخش ها | خاک مرده: خاک خشک و بی حاصل |
| تاثیر: اثر کردن | بیخ: بن ، اساس |
| شاخ برهنه: شاخه بدون برگ و میوه | توحید گوی: ستایش کننده |
| بنی آدم: انسان | زمزمه: نغمه، سرود، آواز |
| شاخسار: شاخه های درختان | حسرت می خورند: افسوس می خوردند |
| از پشت کوه بیرون آمد: طلوع کرد | سراغ: در جستجوی چیزی رفتن |
| تحسین می کرد: آفرین می گفت | غرور: سربلندی |
| خورشید نورش را پنهان کرد: غروب کرد | خود بینی: غرور، تکبر |
| برکه: آبگیر | نسیم ملایم: باد آرام |
| مغرور: خودخواه، متکبر | گلبرگ: برگ گل |
| به شگفت آمد: تعجب کرد | تشکر: سپاس گزاری |
| جذب: چیزی را به سوی خود کشیدن | لب به سخن باز کرد: شروع به حرف زدن کرد |
| مشخص: معلوم | خالق: آفریننده |
| جالیز: کشتزار خربزه | کردگان: درخت گردو |
| از کار خدا سردر نمی آورم: متوجه رازهای خدا نمی شوم | ناگهان: غیر منتظره |
| شکرت: شکر تو را | بلای وحشتناکی: گرفتاری سختی |
معنی فارسی پنجم / درس دوم: فضل خدا. معنی شعر فضل خدا فارسی پنجم. ۱- فضلِ خدای را، که تواند شمار کرد؟ *** یا کیست آن که شکر یکی از هزار کرد؟
معنی شعر فضل خدا فارسی پنجم · معنی کلمات درس دوم فارسی پنجم
معنی کلمات درس فضل خدا فارسی پنجم+ کلمات متضاد
۲۰ مهر ۱۴۰۱ — معنی کلمات درس فضل خدا فارسی پنجم ; واژه, معنی واژه, واژه ; فضل, بخشش, شمار کردن ; بحر, دریا, برّ ; اَنجم, جمع نجم، ستاره ها, لیل ; نهار, روز, اجزا …
معنی شعر فضل خدا فارسی پنجم (درس 2 )
معنی شعر فضل خدا فارسی پنجم (درس 2 ) معنی کلمات | هم معنی | مخالف و شعر های در